10 kasım, dostun üzülüp düşmanın sevindiği gündür.

istikrarlı duruşuyla, zekasıyla, cesaretiyle ve askeri dehasıyla yok oluşun eşiğine gelmiş bir milleti yok olmaktan kurtarmış, bütün dünyanın saygısını kazanmış bir liderin ölüm günüdür.

bu yola çıktığında yapayalnızdı, yorgundu, rütbesi elinden alınmıştı ve hepsinden acısı hakkında idam kararı çıkmıştı. ama bu engellerin hiçbiri onu yıldırmadı çünkü o biliyordu ki dininin, kimliğinin, iffetinin kaderi düşmanın insafına kalmış, uhrevi avuntularla yok oluşu bekleyen, peygamber övgüsüne mazhar olmuş bu münferit milleti içinde bulunduğu bu esaretten kurtaracak bir güç yoktu. tarihi başarılarla dolu bu milletin mahkus talihini yenip, yazgısını değiştirmek üzere bir yola çıktı.

bugün akan gözyaşlarının ayrı bir anlamı var. çünkü hürriyetimizi borçlu olduğumuz atamızın bu dünyadan göçtüğü gündür.

şimdi dimdik ayakta durabiliyor ve 10 kasım'ı ulus olarak anabiliyorsak, bu onların başarısıdır. bu ciddi bir dakikadır. bu bir dakikanın içine uçsuz bucaksız bir mustafa kemal sığdırıp, ölüm kalım savaşının ciddiyetini anlamaya çalışıyoruz. bu bir dakika boyunca, düşüncelerden havaya karışan yaşamı ve ölümü soluyoruz. durup düşünmek için, belki gerçekten susmak gerek bazen.

yerinde rahat uyu atam sonuna kadar izindeyiz, her zaman kalbimizdesin.

ruhun şad olsun.​